Wiele osób uważa, że ADHD, czyli zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, to problem, który dotyczy tylko dzieci. Tymczasem jest to schorzenie, które występuje również u dorosłych.
U podstaw ADHD leży minimalna dysfunkcja półkul mózgowych, która u dorosłych objawia się na różne sposoby i nie zawsze towarzyszy jej nadpobudliwość. Osoby cierpiące na tę patologię mogą żyć zupełnie normalnie i nawet nie wiedzieć o swoim stanie.
Diagnozy różnią się obecnością i częstością występowania objawów patologicznych, ale w większości dotyczą dzieci, ponieważ spora część tych objawów zanika wraz z wiekiem. Przede wszystkim dotyczy to nadpobudliwości, która u dorosłych rzadko się objawia. Wynika to z faktu, że organizm człowieka po okresie dojrzewania całkowicie się zmienia, a jego zasoby energetyczne stają się ograniczone.
Trzeba jednak wiedzieć, że u dorosłego człowieka pojawiają się nowe objawy ADHD. Wśród nich najczęściej wymienia się problemy z koncentracją i skupieniem uwagi. Takim osobom bardzo trudno jest wykonywać codzienne obowiązki, takie jak sprzątanie domu, przygotowywanie jedzenia, sortowanie rzeczy i umieszczanie ich na swoich miejscach. Osoby z ADHD często prowokują konflikty, a ciągłe kłótnie z bliskimi psują ich relacje.
Możesz stwierdzić, że osoba dorosła ma ADHD na podstawie następujących symptomów:
Dorosła osoba cierpiąca na zespół nadpobudliwości psychoruchowej ma problemy:
Główna trudność w leczeniu ADHD u dorosłych wiąże się z późną diagnozą. Im wcześniej zaburzenie zostanie wykryte, tym łatwiej będzie je leczyć. W każdym razie terapia musi być kompleksowa – obejmuje psychoterapię i farmakoterapię. Psychoterapeuta wybiera najskuteczniejszą metodę leczenia na podstawie indywidualnych cech pacjenta i jego stanu.
Zdjęcie główne: pexels.com/Tara Winstead