Badania dowodzą, że istnieje różnica między płciami, jeśli chodzi o ból. Kobiety częściej odczuwają dolegliwości bólowe niż mężczyźni. Dodatkowo wspomniane dolegliwości są dłuższe i silniejsze. Sprawdź, co jeszcze na ten temat sądzą naukowcy.
Kobiety są bardziej narażone na bolesne choroby, takie jak fibromialgia, endometrioza, śródmiąższowe zapalenie pęcherza, wulwodynia i zaburzenia skroniowo-żuchwowe. Zgłaszają również większe nasilenie bólu niż mężczyźni z powodu pewnych chorób, takich jak rak.
Niektóre badania sugerują, że żeńskie hormony płciowe, a mianowicie estrogen, zwiększają ryzyko wystąpienia wspomnianych wcześniej dolegliwości. Ciągłe wahania jego natężenia w organizmie u pań w okresie dojrzewania, menstruacji, ciąży oraz przed i po menopauzie przyczyniają się do różnic w odczuwaniu bólu.
Panie zwracają większą uwagę na ból niż panowie. Ponadto rozpoznają, kiedy coś jest nie tak. Z drugiej strony mężczyźni mają tendencję do ignorowania bólu, kiedy powinni traktować go jako sygnał ostrzegawczy.
Eksperci twierdzą, że kobiety reagują inaczej na leki przeciwbólowe niż mężczyźni. Zwykle potrzebują więcej środków po operacji, podczas gdy panowie zażywają więcej leków przeciwbólowych w późniejszym okresie rekonwalescencji. I odwrotnie, niektóre lekarstwa (takie jak nalbufina i pentazocyna) mogą zapewnić większą ulgę w bólu u pań niż u panów. Z kolei opioidy, takie jak morfina i kodeina, częściej wywołują nudności i wymioty u kobiet aniżeli u mężczyzn.
Pytanie, które nęka naukowców od dziesięcioleci, brzmi: dlaczego? Częściowo przyczyna tkwi w anatomii. Kobiety mają więcej receptorów bólowych niż mężczyźni, dlatego mogą odczuwać silniejszy ból. Co ciekawe, nawet coś tak pozornie nieznaczącego, jak waga ciała, wpływa na odczuwanie dolegliwości bólowych.
Panie częściej chodzą do lekarza niż panowie, dlatego można u nich szybciej wykryć różne schorzenia.
Genetyka również odgrywa ważną rolę. Wpływa na to, jak długo neurony przekazujące sygnały bólowe do mózgu przeżywają. Badacze podkreślają, że istnieje zależność między czynnikami genetycznymi a siłą odpowiedzi na ból, tolerancją bólu, percepcją i reakcją na leki przeciwbólowe.
Ból to skomplikowane zjawisko, na które wpływa wiele zmiennych. Zaczynając od tego, jak nerwy wysyłają i odbierają informacje, przez to, jak mózg sobie z nimi radzi, aż po stopień stanu zapalnego.
Panie częściej się martwią, gdy coś je boli. Niejednokrotnie czują się wtedy bezradne. Dodatkowo kobiety są w większym stopniu narażone na lęk i depresję, które mogą nasilać ból. Z drugiej strony radzą sobie z nim skuteczniej niż mężczyźni – niektóre części mózgu odpowiedzialne za nastrój pokrywają się z tymi, które odpowiadają za odczuwanie bólu.
Czynniki niebiologiczne również mają wpływ na naszą percepcję. Panowie chcą uchodzić za twardych i nieustraszonych, w związku z tym twierdzą, że nic ich nie boli, zwłaszcza, gdy pytają ich o to pielęgniarki lub lekarki.
Niezależnie od tego, czy jesteś kobietą, czy mężczyzną, istnieją ogromne różnice w sposobie, w jaki reagujemy na różne terapie. Są zabiegi, które przynoszą ulgę tylko niektórym pacjentom. W związku z tym, najlepszego sposobu leczenia często szuka się metodą prób i błędów. Jeśli pierwszy zabieg nie przynosi efektów, warto umówić się jeszcze na kilka sesji, zanim ostatecznie zrezygnujemy.
Badania dowodzą, że kobiety mają niższy próg bólu. Warto tutaj przeprowadzić prosty eksperyment. Poproś kobietę i mężczyznę, by położyli kostki lodu na grzbiecie dłoni i chwilę poczekaj. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że to kobieta pierwsza zacznie skarżyć się na ból. W pewnych dość makabrycznych eksperymentach naukowcy wykazali, że panie są znacznie bardziej wrażliwe na wstrząsy elektryczne, bóle mięśni, gorąco, zimno i ostre przyprawy. Istnieją więc powody, dla których należy zróżnicować sposoby leczenia w zależności od płci pacjenta.
Zdjęcie główne artykułu: fot. Willie B. Thomas / DigitalVision / Getty Images
