Samoszacunek, czyli na czym polega szacunek do samego siebie?

Czym jest samoszacunek?

Szacunek do siebie to nic innego jak poczucie własnej wartości oraz osobowości. To zaufanie do samego siebie, a także akceptacja siebie takim jakim się jest. Samoszacunek to także dbanie o swoje potrzeby, a również rozwój emocjonalny, psychiczny i fizyczny. Tutaj zaliczymy również chęć podejmowania wszelakich wyzwań i stawiania sobie kolejnych, co z kolei pozwala nam się rozwijać. Samoszacunek jest pierwszym etapem w budowaniu zdrowych relacji nie tylko z sobą, ale też z otoczeniem.

Coraz większy procent osób wykazuje problemy z samoakceptacją, która związana jest z wyglądem, pracą lub wyborami życiowymi. Osoba, która nie szanuje siebie odznacza się niską samooceną, niskim poczuciem własnej wartości i brakiem pewności siebie. Brak szacunku do siebie ma realnie negatywny wpływ na codzienne życie.

Po czym poznać, że się szanuję?

Lista zachowań wskazujących czy szanujemy siebie jest bardzo długa i do końca niesprecyzowana. Jak więc poznać czy szanuję siebie?

Dokonuję samodzielnych wyborów;

Potrafię egzekwować swoje prawa;

Nie wstydzę się mówić o swoich marzeniach;

Wprowadzam zmiany tak, gdzie jest to stosowne;

O swoich przekonaniach i opiniach mówię głośno;

Dysponuję swoim czasem tak, aby mieć go na realizację swoich marzeń, odpoczynek i relaks;

Sprzeciwiam się wszędzie tam, gdzie uważam to za słuszne;

Samodzielnie oceniam swoje postępowanie i potrafię wyciągać wnioski.

Jak więc pokochać siebie?

Zacznijmy od tego, że nikt nie jest idealny. Każdy ma swoje wady i przyzwyczajenia. A więc dążenie do bycia ideałem to tylko strata energii i czasu. Jeśli będziemy się na tym skupiać, nigdy nie osiągniemy sukcesu i szczęścia. Należy więc zaakceptować siebie, a każde potknięcie traktować jako szansę na zmianę, a nie jako porażkę. Samodzielne decydowanie i dokonywanie wyborów to kolejny etap do pokochania siebie. Można zacząć małymi krokami pokonywać swoje lęki i napięcia. Następnie czeka nas najtrudniejszy krok, czyli wzięcie odpowiedzialności za swoje życie. Nie szukajmy wymówek w innych, że przez nich nie jesteśmy w stanie zmienić swojego życia. Wymówki i ograniczenia to blokady, które sami stawiamy w swoim życiu. Często wyjście poza swoją strefę komfortu i powiedzenie głośnego „nie” na sprawy, które nas bolą i ograniczają, jest pierwszym krokiem do osiągnięcia sukcesu i nauczenia się samoszacunku. Tak, samoszacunku można się nauczyć. Wystarczy stale ćwiczyć swoją asertywność.

Kiedy szanujemy siebie stajemy się silniejsi i wiemy, że poradzimy sobie w każdej sytuacji. Toksyczne związki i przyjaźnie niszczą w nas szacunek do samego siebie. Tkwimy w nich niepotrzebnie i tym samym blokujemy samych siebie. Szacunek do samego siebie to zrozumienie, że to nie partner nas krzywdzi, tylko sami pozwalamy robić sobie krzywdę. Kto siebie szanuje, nie pozwoli na to. Brak szacunku do siebie utrudnia zbudowanie silnej i zdrowej relacji i znalezienie pracy. Sprawia, że taka osoba jest bardziej podatna na manipulację i wykorzystywanie przez innych.

Przesadne skupianie się na sobie powoduje, że w głowie pojawiają się różne, niestety negatywne myśli. Ciężko przejmujemy każdą krytykę, szukamy drugiego, ukrytego dnia w czyiś gestach lub mimice. Nie to jest najważniejsze. Wokół nas są osoby, które mogą potrzebować naszej pomocnej dłoni. Pomoc im pozwoli nam poczuć się potrzebnym i nie skupiać się przesadnie na swojej osobie.

Akceptacja siebie to klucz do pewności siebie. Trzymanie się wartości, które wyznajemy i postępowanie według nich to kolejny istotny aspekt samoszacunku. Łamanie zasad i sprzeniewierzanie się wartościom, tylko po to, aby osiągnąć cel lub zdobyć czyjąś sympatię obniża w nas poczucie szacunku do siebie. Weź 3 oddechy i zastanów się co jest dla Ciebie ważne w życiu i według jaki wartości chcesz żyć, a także czy będziesz w stanie ich przestrzegać. Jeśli umiemy szanować innych, to jesteśmy w stanie nauczyć się również szacunku do samego siebie.

źródło zdjęcia głównego: pexels.com