Ludzki mózg nie odpoczywa, nawet gdy śpimy. Z tego powodu widzimy sny – dobre i złe, zbliżone do rzeczywistości, logiczne lub całkiem fantastyczne i absurdalne.
W starożytności sny uważano za zaszyfrowane wiadomości z innego świata, zawierające informacje dotyczące przyszłości. „Kompetentni” ludzie (kapłani, szamani itp.) pomagali je rozszyfrowywać, a z czasem pojawiły się senniki. Prawie każdy ma jakieś sny, choć nie wszyscy je pamiętamy. Zwykle śnimy o ludziach, miejscach, wydarzeniach i zjawiskach, z którymi w jakiś sposób mieliśmy do czynienia.
Zygmunt Freud uważał, że podświadomość komunikuje się z nami poprzez sny. Człowiek widzi w nich stłumione pragnienia i ukryte aspiracje. Czasami jest to dokładny obraz, a czasem ukryty w symbolach. Freud uważał, że omawianie snów z psychoterapeutą może pomóc rozwiązać wewnętrzne problemy psychologiczne człowieka. Napisał nawet książkę, w której opisał typowe symbole występujące w snach, a także ich znaczenie.
Doktor John Hobson, twierdził z kolei, że sny nie niosą żadnego obciążenia semantycznego. Badał dokładnie, jak powstaje sen z fizjologicznego punktu widzenia. Wyniki pokazały, że do wizji wiarygodnej rzeczywistości przyczyniają się przypadkowe sygnały z pnia mózgu. Mózg próbuje w jakiś sposób interpretować losowe impulsy i układa je w określone wątki. Jako podstawę często bierze nasze wspomnienia.
Wśród psychiatrów jest także wielu zwolenników teorii, która mówi, że mózg podczas snu systematyzuje wspomnienia, a w momencie ich przejścia z pamięci krótkoterminowej do długoterminowej mogą one częściowo aktywować się i w efekcie widzimy sny. Sen może więc być konsekwencją „nocnej pracy” mózgu.
Faza NREM to etap o wolnych ruchach gałek ocznych. Dzieli się ją na 4 stadia:
W fazie NREM pojawiają się nowe komórki, tkanki są naprawiane, a energia jest magazynowana na kolejny dzień. Druga faza snu nazywa się REM ze względu na wzrost aktywności mózgu zbliżony do stanu czuwania, ale wszystkie mięśnie są maksymalnie rozluźnione i nie poruszają się. Obserwuje się tylko szybki ruch gałek ocznych, wzrost temperatury, przyspieszenie tętna i nierównomierne oddychanie. W tej fazie widzimy sny, które częściowo możemy zapamiętać.
Dowiedz się jak działa MÓZG KŁAMCY!
Kiedyś uważano, że sen jest niezbędny do odpoczynku mózgu i całego ciała, ale dziś postrzegane jest jako mechanizm samoregulacji organizmu. W stanie snu następuje usystematyzowanie wspomnień, odciąża się psychika, zmniejsza się poziom stresu, komórki są odnawiane, a odpady wydalane.
Brak lub niedobór snu prowadzi do zmniejszenia odporności, zwiększenia podatności na choroby sercowo-naczyniowe i problemów z metabolizmem. Osoba, która nie śpi bez przerwy przez dwie doby, ma złe samopoczucie i doświadcza zmętnienia świadomości, a po dłuższym czasie bez snu pojawiają się halucynacje wzrokowe i słuchowe, paranoja, brak spójności mowy, spadek procesów myślowych i silne wyczerpanie wszystkich układów ciała. Dziesięć i więcej dni bez snu może prowadzić do całkowitej utraty zmysłów i śmierci.
Zdjęcie główne: cottonbro/pexels.com
